Het vond plaats in het Zaantheater in Zaandam. Het was een grote zaal die helemaal vol was. De ruimte had een effect op de voorstelling, doordat het een grote zaal was met veel mensen kon Judeska ook meer spelen met het publiek. Ze had meer mensen, wanneer ze weinig mensen had was het niks geweest. Ook had de ruimte effect op de voorstelling, doordat alle acteurs/actrices de ruimte ook echt nodig hadden. Op een kleine podium zouden ze het nooit hebben gered.

Het decor was goed nagemaakt. Ze hadden een toneelstuk met de rechtbank en dat was mooi nagemaakt met mooie achtergrond en het leek ook net alsof je er was en ook de tbs-kliniek was goed nagemaakt, daar was ook echt een kamer bovenin gemaakt waar Judeska en Annelot in zaten en de kamer van dokter Gomez. Ook zag je op de achtergrond de kamers van de tbs-kliniek mooi gemaakt als soorten cellen. Het gaf mij allemaal het gevoel dat het net echt was en dat " jij " erbij was. Voor mij is het belangrijk dat je het gevoel krijgt dat je je er echt goed bij voelt dat het echt lijkt, omdat je er dan ook met wat meer zin ernaartoe kijkt. De tbs-kliniek was voor mij de leukste scene. 

Het licht was perfect, je zag namelijk elke toneelspeler goed genoeg en het was niet te donker.  

Zoals ik al zei vond ik het decor heel goed horen bij het stuk wat ze speelden en was het heel mooi nagemaakt. Ook vond ik de attributen erg goed nagemaakt, omdat het allemaal een echte levendige blik gaf.

Er werd soms gebruik gemaakt van muziek bijvoorbeeld bij het in slomotion vechten. Ook werd er vaak muziek gebruikt bij stukjes wanneer Judeska wilde meezingen en bij overloop van de ene scene naar de andere. Ook werd en vaak sound effects gebruikt, alleen had de technicus die alle sound effects op het juiste moment moest aanklikken, de sound effects te laat aangezet, waardoor Judeska hem aankeek en uit haar toneelrol ging van het toneelstukje maar niet uit de rol als Judeska ging. Ik had niet verwacht dat zulke foutjes heel grappig konden zijn. Judeska kreeg zelfs bij foutjes in het toneelstuk mensen aan het lachen. Maar voor mij bleef het meest mooie dat Judeska hoe dan ook met foutjes of zonder foutjes de hele tijd in haar rol bleef, erg mooi om te zien. want hij kon ook reageren als Jandino bij die kleine foutjes. 

Het muziek was vaak een moment van overgang dus van de ene scene naar een andere scene. Het muziek was de verteller van " nu gaan we over naar een andere scene". De actrices en acteurs speelden alleen het verhaal en soms werd er ook gezongen door ze. 

Judeska moet voor de rechter komen omdat ze weer is iets heeft gedaan. Dit is dan wel de eerste keer voor haar dat ze echt komt naar de rechtbank. Ze wordt naar een tbs-kliniek gestuurd. Eenmaal daar denkt ze dat ze zich in een hotel bevindt, maar dat is niet helemaal waar. De slaapkamer waarin ze moet blijven slapen heeft niet eens een tweepersoonsbed voor nachtelijke avonturen maar twee bedden die los van elkaar staan. Ze moet naar verplichte groepssessies in de vroege morgen en ze kan niet zomaar naar buiten. Het blijkt ook dat ze niet alleen op een kamer slaapt maar met een meisje Annelot. Van haar nieuwe huisgenoten wordt ze ook niet blij. 

Verder is er nog een man in de kliniek, Erik-Jan hij worstelt met zijn twee persoonlijkheden. Annelot maakt flauwe grappen en de zuster is niet zo eerlijk als ze lijkt ze wil subsidie in eigen zak steken. Judeska is eerst erg negatief over de dokters daar maar wanneer ze haar echte dokter ziet is ze helemaal verliefd en maakt ze allemaal rare en vieze opmerkingen ( ik ga niet zo veel hierover zeggen ... de echte Judeska fans weten vast wel hoe vies zij kan zijn).

De lange scenes over de tbs-kliniek en alle dingen die er waarschijnlijk zouden kunnen gebeuren dus over de zuster geld wil gaan stelen van de subsidies en dat het allemaal erg uit de hand kan gaan lopen. Zonder duidelijke spanningsboog zouden de sketches, improvisaties en zangsolo’s in deze voorstelling nog uren door kunnen gaan, totdat de rechter er uiteindelijk een eind aan maakt. De tbs-kliniek was een voorbeeld van wat er allemaal " zou kunnen gebeuren" als Judeska naar de tbs-kliniek gestuurd zou worden. Ze had dit allemaal verzonnen zodat het niet meer zou hoeven, het is haar ook nog gelukt alleen nu moet ze wel dan nog vrijwilligerswerk doen in een bejaardenhuis. Daar was ze ook niet blij mee maar natuurlijk beter dan de tbs-kliniek voor Judeska.

Er waren vaak conflicten tussen de zuster en Judeska, omdat Judeska echt graag weg wilde. Eigenlijk waren er vaak conflicten wanneer iemand niet deed aan de normen en waarden van Judeska, omdat Judeska agressief is.

De belangrijkste toneelspelers was iedereen eigenlijk, want er waren er ook echt weinig. De echt belangrijke waren dan wel 

- Judeska, daar ging het helemaal over dus de gekke, agressieve vrouw die alles wil doen op haar manier met een vieze gedachte

- Erik-Jan, hij was geheimzinnig en grappig door zijn tweepersoonlijkheid. En hij was uiteindelijk ook nodig voor een sleutel die alleen zijn broer wist te vinden, zijn tweede persoonlijkheid. 

- Annelot, de kamergenote van Judeska en de grappenmaker in de tbs-kliniek. Ze was eerst ook wel echt eng en daarna werd ze wel echt grappig 

- De zuster, die had geheimen over de subsidies die ze wilde stelen van de tbs-kliniek.

- dokter Gomez, de love dokter van Judeska hij was ook zeker niet te missen en helemaal niet voor Judeska zelf

- En natuurlijk de aanbidder van Judeska Kofi. Die stapelverliefd is op Judeska, maar helaas niet andersom. Met zijn traumatische jeugd, waar hij spijt van heef. Kofi was erg leuk, en kon het best in zijn rol blijven en zijn stem. Grappig, raar mannetje.

De relaties tussen de personages de relatie van Judeska en Kofi is niet echt iets vindt Judeska maar Kofi vindt dat niet hij is stapelverliefd op Judeska en vindt haar de mooiste vrouw ter wereld. Ook tussen dokter Gomez en de zuster is dat zo alleen ziet de zuster dan dat ze gwn assistenten zijn en gebruikt ze hem eigenlijk en dokter Gomez probeert de zuster voor hem te krijgen. Annelot wil gwn een nieuwe vriendin hebben dus Judeska. Erik-Jan heeft een aparte relatie met zijn andere persoonlijkheid, zijn broer, ze zijn het vaak niet met elkaar eens en mogen elkaar niet ook al zijn ze allebei dezelfde persoon.  

Ik heb het meest meegeleefd met Kofi, omdat hij altijd erg lief is geweest voor Judeska en uiteindelijk niet eens aandacht krijgt van haar. Ook omdat Judeska tegen hem vertelde dat hij moest wachten op haar in de schoonmaak kast om vieze dingen te doen en vervolgens als wraak dokter Gomez stuurde, dus nu dokter Gomes en Kofi vieze dingen hebben gedaan. Ook is Kofi zielig omdat hij spijt had van vroeger van zijn vriendinnetje dat hij nooit een kus had kunnen geven etc. Hij vertelde de meest zielige verhalen. 

Het doel van de voorstelling was om de mensen te amuseren. Dat is zeker gelukt, want het was een leuk toneelstuk met goede toneelspelers. Ook wanneer er foutjes waren, de toneelspelers (Kofi vooral) de tekst niet meer wisten en mensen in het publiek gingen filmen (wat duidelijk werd gezegd dat het niet mocht, voor irritatie van de buurmens) werd het grappig opgelost waardoor de hele zaal weer ging lachen.Ook vind ik het leuk dat Judeska al die grapjes die zij zei allemaal kon maken en niemand er echt last van heeft wat normaal wel zo is. Ook wanneer er foutjes waren vond ik grappig dat de toneelspelers dan er helemaal andere verhalen van gingen maken Judeska het grappig maar ook weer niet grappig vond en daarna voor de grap zei " jullie krijgen minder salaris" en de zuster ( ik zeg zuster omdat ik haar echte naam niet weet ) zei " het was toch al niet zoveeel" iedereen in de zaal ging lachen en het was serieus gewoon leuk. Ik heb zeker genoten. De voorstelling wil een boodschap doorgeven, namelijk dat je nooit in een kliniek moet komen, omdat het misschien wel erg wordt. 

Om het leuk te houden heeft de regisseur ervoor gezorgd dat er vaak grappige stukjes in zitten, een in slomotion vechtscène gemaakt, geluidseffecten van judeska die slaat met haar hand of met haar pan, muziek die voor de overloop zorgde en mooi decor.